İşte Uygur celladı Çinliler

Yazinizda buyuk bir umutsuzluk gizli olsa da, biliyoruz ki gerçekler acitir maalesef. O dayanışmayı kim ve nasıl sağlayacak? sorunuzun dogru ve en etkili cevabini yine siz vermissiniz. " Biraz çaba, biraz fedakârlık, çokca da samimiyet yetecek.." diye. Bananeci bir toplum olmaktan çikarak baslayabiliriz mesela. Soyle orneklendirmek isterim; Trabzon'da, Giresun'da, Ordu'da findik mevsimi vardir. Hem findigini toplamaya, hem iznini kullanmaya gider Karadeniz insani. yaylalara çikar, yayla senliklerine katilir, kermesler olur, Rize'ye çay toplamaya gider. Hem ziyaret hem ticaret misali memleketlerini gormus olurlar. Yani orda mecburiyet vardir. Yayla'da bu isin sonucunda çikmistir. Kendi gelenek ve goreneklerini yasamak, yemeklerini yemek kulturlerini gormek için ellerinden geleni yaparlar. Erzurum'da ekecek biçecek isler yoktur, yani gitmek için bir mecburiyet olmadigindan memlekete gelisler azalir. Gelir seviyesi yuksek olan insanlarin mesela kis sporu için Erzurum'a gelmeleri, ekonomik açidan Erzurum'a faydali olmalari hemde Erzurum'u gorup ordaki geçmisini yasamasi bakimindan onemlidir. .Erzurum'da etkinlikler yapilmasi (kermesler, yemek tanitimi, bolgesel ozelliklerinin on plana çikarilmasi) Erzurum'u sevenleri Erzurum'a çekecektir. Bu ugurda etkinlikler yapmak için komiteiler kurulmalidir. Bu etkinlikler çok iyi tanitilarak tum gurbetteki Erzurum'lulari memlekete çekmek mumkundur. Erzurum'un ozelliklerini tanitmak için sponsorlar aranmalidir. Reklâm en buyuk guçtur. Festivaller uzun sureli olabilir sadece kis sezonun da degil. Kermesler duzenlenebilir, tek tek sorunlar hakkinda munazaralar yapilabilir, konferanslar verilebilir. Stk'larin getirebilecegi problemlere karsi çozum onerileri yuksek sesle dillendirilebilir, gazeteler de yayinlanabilir, brosurler dagitilabilir v.s Bunlar yazildigi gibi kolay degil elbette. Organizasyonlar yapilmali , maddi ve manevi bir durus sergilemek gerekli ve hiç beklentisiz bu islerde gorev alacak gonul adamlarina ihtiyaç vardir. Uzun vadede ve kisa vadede yapilacaklar belirlenmeli ve ona gore adimlar atilmalidir. Memleket sevdasi budur. Yoksa kuru kuruya sevda olmaz. Mutlulugun ise, ne resmini çizebilmisler, ne foto'sunu çekebilmisler, ne de tarifini yapabilmislerdir. Mutluluk herkese gore degisen bir kavramdir. Kimi parada, kimi san sohrette, kimi ise geçici guzelliklerde bulur. Iste bu yuzden demistim "Para yerine sevgi biriktirmeli insan.." iste budur hayatta mutlu olabilmenin asil sifresi. Aşk gibi mutlulugun da şekli şemali, kalıbı, zamanı, süresi, nedeni olmaz. Doğası ve doğallığı ile olabilecek şeyleri yaşamaktir aslolan. Mutlu bir toplumu olusturmanin temelinde Sevgi, saygi ozveri ve birliktelik vardir. Ya bizde? her birinizin verdigi emeklere binlerce tesekkurler.. Serap Durmazpinar Kuruhasanoglu / France

güzel ve doğru bir tanımlama. gri şehrin insanları olarak mutluluk istemek ve mutlu olmak hepimizin hakkı olmalı. ama sadece istemekle olmuyor. biraz da gayret gerek. ne yazık ki, o gayretten yoksun bir şehir halkı var karşımızda. asıl siz bu soruya cevap bulmaya bakın öztürk bey. nasıl aşılacaj o engel?